هانس کوچولو تو را چه شده.
چهارشنبه, ۱۷ دی ۱۳۹۹، ۰۶:۵۲ ب.ظ
این یک پست طولانی بسیار بی مزه روانشناختی ست. به راحتی از آن بگذرید.
- ۵ نظر
- ۱۷ دی ۹۹ ، ۱۸:۵۲
این یک پست طولانی بسیار بی مزه روانشناختی ست. به راحتی از آن بگذرید.
من دیگر دارم نقشه حمله به سرور های واتسپ را می ریزم. دو ساعت است مرا معطل یک فایل کرده آخرش هم می گوید به دکتر بشارت بگو وویس چهارمش را برایت دوباره بفرستد. بله حتما همین کار را میکنم آقای واتسپ! به استاد تمام دانشکده مان با کلی دغدغه و سرشلوغی حتما پیام می دهم میگویم آقای دکتر میشود دوباره برای من جوجه دانشجو ترم ۵ای وویس شماره ۴تان را بفرستید؟ کاک تو سرت واتسپ.
گَه جور میشود خود آن بی مقدمه
گَه با دو صد مقدمه ناجور می شود ..
۴۷ تا سوال ترم طرح کردم. یازدهمی ها! بروید حالش را ببرید. :)))))))) پرانتز تا آخر دنیا.
یک روز با یک اسم فیک یا ناشناس، می روم وبلاگ همه kpop فن ها و آن هایی که اینجا را تبدیل به چت روم کرده اند، یک متن بیست خطی می نویسم در باب اینکه اینجا جایش نیست و خواهشاً جمع کنند بروند. هر وقت می روم یکم وبلاگ بخوانم، بروز شده ها را باز می کنم و بعد بر این تصمیم مصمم تر می شوم :))
در اینستاگرام می خواهند فاز بیایند، می گویند: you know my name, not my story! در وبلاگ برعکسش اتفاق میفتد بدین صورت که شما نسبتا داستان مرا می دانید ، اسمم را نه :} انصافا زیبا نیست؟ :}
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود..
*چقدر خوب زندگی را فهمیدید آقای امین پور!
لیو ی عزیز!
[که البته هیچ کس نمی داند چرا اسمت شد لیو. حتی خودم. در وبلاگ قبلیم من بلوط بودم، دخترمان فندق بود و تو لیو بودی. به یاد آن روز ها اینطور خطابت کردم.]
من کامنت هایت برای بقیه، دو نقطه پرانتز بسته هایت را برای دختران دیگر و محبت های خیلی واضح ات را برای کسی جز خودم،دخترم و پسرانم بر نمی تابم. لطفا مراعات کن. با عشق، سایه.
یک وقت هایی که خیلی عارفانه فکر می کنم، می بینم مگر چقدر در این دنیایم که بخواهم ناراحت نرسیدن به چیز هایی که میخواستم باشم. آن دنیا که ابد در پیش داریم و بحثش جداست، ولی ۷۰ سال ناقابل - تازه اگر به آن سن برسی - که این حرف ها را ندارد. ولی بعد شیطان می آید، نُطق عارف درونم را کور می کند و دوباره پر اضطراب و نگرانی می شوم و می گویم وای به آرزو هایم نرسیدم! وای ۲۰ سالگیم گذشت! وای فلان و وای بیسار! بله خدایا. الا بذکر الله تطمئن القلوب.
بعدش هم ما که نمی دانیم. خدایی گفتند، بنده ای گفتند، عالمی گفتند، جاهلی گفتند. حتما هر چه هست خیر است و مصلحت این بود که چنین رقم بخورد. حتما صلاح من این بوده که امروز اینجا باشم. حالا گاهی عسی ان تکرهوا ست و گاهی عسی ان تحبوا.
مثلا من فکر می کردم رتبه کنکورم خوووب خوووب ۶۰-۷۰ بشود ولی خب لطف خدا یکهو خواست که بهتر شود و این از آن چیز های خوب بود. و یکسال بعد، من در مرداد ۹۸ واقعا شکستم، یک بار جان دادم و دوباره متولد شدم. خدای رتبه های کنکور، خدای مرداد ۹۸ هم بود.
در هر صورت، اول از همه اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا و بعد هم سبحانک انی کنت من الظالمین.
تجربه به من ثابت کرده نه رژیم افزایش وزن، نه شربت اشتها آور، نه پودر جوانه گندم، نه متخصص تغذیه، نه قرص مولتی ویتامین هیچ کدام آن طور که باید به وزن شما اضافه نمی کند یا اصلا اضافه نمی کند.
[فقط اگر مثل من صبحانه نمی خوردید] صبحانه بخورید! همین.