دو سوال دارم.
یک: در یک فرد مبتلا به افسردگی، حجم ترشح دوپامین چقدر است؟ و چه فانکشنی در مغزش مختل می شود که فرد کم حرف، ساکت و میوت می شود؟ و اینکه آیا PTC یک نوع پاک کردن صورت مسئله نیست؟ صرف مواجهه و به اوج رساندن هیجانات منفی، چقدر میتواند تاثیرگذار باشد؟
دو: چرا رفتی ؟ چرا من بی قرارم ؟ *با لحن شجریان*
من سعی می کنم - کمی تا قسمتی بخاطر رشته ام - خودم را جای آدم های مختلف بگذارم، ببینم چطور فکر می کنند و در سیستم شناختی شان چه اتفاقی افتاده که به نتایج مشخصی رسیده اند. این ماجرا درباره ی خودم ده برابر بیشتر صدق می کند. من هر روز خودم را می نشانم روی صندلی مراجع و از او شرح حال می خواهم. گاهی خواب هایم را برای فروید درونم شرح می دهم، از یونگ درونم سراغ طرحواره ها را می گیرم، با کتل ۱۶ فاکتور شخصیت را مرور می کنم و با پیاژه به عملکرد شناختی کودکیم می نگریم.
کلیک ...
من، این گربه ام و هیاهوی دانشجو ها در آن دانشگاه بزرگ ساعت ۶ بعد از ظهر، زندگی.
یک چیز خیلی حیاتی را باید یاد بگیرم. جنگیدن در راه ارزش ها، حتی در مقابل عزیز ترین هایم.
یادم است یکبار پست کرده بودم: من فقط می خواهم موسیقی متن «خرمشهر شقایقی خونرنگ است ...» ، موسیقی پس زمینه ی زندگیم باشد. یعنی وقتی تئاتر زندگی م پخش می شود، این موسیقی پخش شود. کاش محتوا ی زندگیم هم همین بود ...
«پس اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر ...»