پناه

آمدم بگویم کاش ادیت ویدیوی پادکست را میدادم مونا، بعد گفتم ادیت ویدیو هم توفیق است. بیخیال شدم. نگفتم. ولی خب نشسته ام پای لپ تاپ و هنوز شروعش نکرده ام. حالا اینها به کنار، نظرتان است که تولد ۲۲۰۰ روزگی وبلاگم را با پست ۱۰۰۰ مم همزمان کنم؟ :)))) مثل وبلاگ قبلی ام که پست ۱۳۵۷م را ۲۲ بهمن گذاشتم [سند و سند] و حجت را بر این انقلاب تمام کردم و رسالتم را انجام دادم. دیگر شما بمانید و آرمان های امام. البته چیزی نمانده، کمی هل بدهید رسیدیم به ۱۰۰۰. لعنتی از تنظیم برنج و کباب سخت تر است! حالا بگذارید ببینم چه کار می توانم بکنم. فعلا حسم این است که دارم از ادیت ویدیو طفره می روم و گس وااات! بله دارم طفره می روم. بای فور اور.