پناه

پست قبلی را ناخودآگاه به جای زبان معیار، خودمانی نوشتم و ثبتش کردم. خیلی قبل تر ها - زمانی که محیا به جای همکار، معلمم بود - سر کلاس گفت بچه ها! اگر میخواهید وبلاگ بنویسید، به زبان معیار بنویسید. اینطوری قلم شما ذره ذره خوب خواهد شد. من از روزی که به این وبلاگ کوچ کردم سعی کردم حرفش را آویزه گوشم کنم. چون حس می کنم حق نوشتن اینطوری بیشتر ادا خواهد شد. به محض دیدن پست قبلی یکهو دلم هری ریخت و سریع ادیتش کردم :] خودم از این حجم از حساسیت سر این موضوع تعجب کردم. زبان معیار اگر ده تا مثل من داشت، تا الان قیام کرده بود :}