پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

این وبلاگ، ادامه ی چهارسال نوشتن در وبلاگ ایهام است. شهریور 94 اولین نوشته را منتشر کرده ام و حال 7 سال از آن روز ها می گذرد.
•اینجا خبر خاصی نیست. برای دنبال شدن، دنبال نفرمایید.

دومین تبصره دو پست قبل.

پنجشنبه, ۲۳ بهمن ۱۳۹۹، ۰۲:۱۱ ب.ظ

یکی از چیز هایی که واقعا باعث شد من سال پیش دانشگاهی را با خوشحالی شروع کنم این بود که دوم و سوم دبیرستان تقریبا درس درست حسابی نمی خواندم. از درس ها پرت نبودم و سر کلاس حواسم جمع بود. ولی خانه برای من تقریبا جای استراحت بود و بس.

یکی از پشیمانی های من این است چرا سال دوم دو سه تا آزمون قلمچی شرکت کردم. واقعا چرا؟ به نظرم واقعا بیخیال کنکور شوید دهمی ها و یازدهمی ها. زندگی کنید. خوب زندگی کنید.

  • ۹۹/۱۱/۲۳
  • سایه

نظرات (۲)

  • پَـــــر واز
  • نمی شه بیخیال شد وقتی تموم آرزوها و هدف هامون گیر همین کنکور لعنتیه:)

    پاسخ:
    سال دوازدهم به اندازه کافی فشار هست. سه سال متوالی کنکوری خوندن، فقط مثل سه سال پشت کنکوری بودنه. مگر رشته تون تجربی باشه که فقط فهم درس ها مهمه و حواس جمع سر کلاس. من واقعا معتقدم به این موضوع.
  • پَـــــر واز
  • متاسفانه رقابت خیلییییی سنگینه:(

    بله درست میگین من دیدم اطرافیانمو که سه سال مدوام روزی فلان ساعت درس خوندن ک چیزی قبول نشدن:(

    پاسخ:
    بله رقابت که بالاست. مخصوصا تو تجربی و بعد انسانی.
    کنکور یک سالش هم زیادیه. چه برسه به چند سال :}
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">