پناه

هیچ وقت فکر نمی کردم این را بگویم ولی امروز یکی از بچه هایم بعد کلاس منتظر شد همه بچه ها از در کلاس بروند بیرون و بعد آمد چند دقیقه ای با هم حرف زدیم :] در واقع منتظر شد همه از اسکای روم خارج شوند و فقط من و او بمانیم و من میکرفونش را روشن کردم که حرف بزند. دیگر بچه ها دستشان را فقط با یک کلیک بلند می کنند. هنگام ورود معلم با تایپ کردن، از جایشان بلند می شوند. روزگار غریبی ست نازنین :)