پناه

من دوست دارم هر روز صبح - مثل تو - بلند شوم، صبحانه بخورم، درس بخوانم، با آن چهره ی همیشه‌گشاده به آدم ها لبخند بزنم، دوباره درس بخوانم، بروم سر کارم، پیاده روی کنم، [مثل تو] کتاب بخوانم، در دنیای صفحاتش غرق شوم، بعد بخوابم و دوباره روز از نو، روزی از نو. من دوست دارم «تو» باشم، به قول فاخته «پای تا سر، تو!»