پناه

من واقعا از اینکه ریز و جزئیات زندگیم را استوری نمی کنم، از اینکه تقریبا چند وقتی است اینستاگرام ندارم و خیلی کم می روم، از اینکه به آدم های زندگیم جلوی رویشان ابراز احساسات می کنم نه در قالب چت و منشن و پست و کوفت، از اینکه حتی تلگرامم را - که خیلی شلوغ بود - لاگ اوت کرده ام، من از همه اینها خیلی راضیم. و به درک که در جریان جنجال های اخیر فلان خانم بازیگر و فلان مسئول امنیت پیج نیستم [که الان البته به لطف آقای برادر هستم!] و بیشتر به درک که از حراج نیوکالکشن فلان برند جا مانده ام و استوری های فلان بیوتی بلاگر را دنبال نمی کنم. مهم این است که اینکار - ذره ای - کیفیت زندگیم را افزایش می دهد، و من نمی خواهم از کار هایی که کیفیت زندگیم را افزایش بدهد لحظه ای دریغ کنم!