پناه

حس می کنم حافظ وقتی داشته مصرع اول این شعر «به می عمارت دل کن که این جهان خراب/ بر سر آن است که از خاک ما بسازد خشت» می گفته، بعدش بلند داد می زده: "عجب گیری کردیم تو این جهان خاک بر سر. داداش اون پیاله رو سر راه با خودت بیار."