پناه

یکبار قبل تر ها گفته بودم: من آدم زیر همه چیز زدن نیستم. و انصافا هم راست بود. اما گاهی آنچنان صبر از دستانم لیز می خورد که دلم می خواهد بگویم اصلا نمی خواهم! همه اش ارزانی خودتان! و با یک حرکت دراماتیک بزنم زیر میز که هر چه بشقاب و قاشق هست بیفتد زمین و بشکند. البته یک روزی که خوشحال تر بودم، می آیم و می نویسم که این نیز بگذرد.