پناه

روز دوازدهم.

دلم کمی و فقط کمی دانشگاه می خواهد. روی چمن های محوطه نشستن، توی نماز خانه اسپای فال بازی کردن، حتی غذاهای سلف! کل کل با اسماعیلی سر اینکه چرا به جای کوکو سیب‌زمینی، خورشت کرفس رزرو کرده ایم، سر کلاس خوابیدن های رفیق، لابریت رفتن ها، با سرویس تا پردیس مرکزی رفتن، بوفه ی پردیس علوم، کلاس های بزرگ دانشکده فنی. خلاصه دلم کمی از اینها می خواهد ولی هنوز از تعطیلی ها کامل هم سیر نشده ام :)