پناه

شاید نتوانم خیلی چیز ها را بگویم و تعریف کنم، شاید نتوانم از آدم هایی که به طریقی باعث اذیت شدن شان یا سوء تفاهم شدم حضوری - کلامی معذرت خواهی کنم، شاید نتوانم احساساتم را محکم و دقیق بیان کنم،

ولی می توانم بنویسم. پس اول از هر کسی که خاطرش را مکدر کردم یا چیزی درباره اش گفتم که درست نبوده عذر می خواهم، دوم اینکه بار ها به فکرم افتاده هر چه که اتفاق افتاده را بنویسم. دقیق و ریز به ریز. با ذکر نام و جزئیات. ولی فعلا دستانم برای نوشتنشان یاری نمی کنند. و سوم، تمام این وبلاگ احساسات من در قالب کلمات است و البته تمام احساسات من، در این وبلاگ نیست. شاید روزی به جای این نسبت منطقی ِ عموم و خصوص مطلق، بینشان نسبت تساوی برقرار کنم. کسی چه می داند.