پناه

اگر قرار است «و له اسلم من فی السماوات و الارض طوعا و کرها» باشیم و چاره ای هم از تسلیم بودن نیست، لااقل کمکمان کن با رغبت به سمتت بیاییم نه با لب های آویزان و پا بر زمین کوبان و غرغر های پشت سر هم!