پناه

رهایی از سرگردانی در دنیای کنکور ارشد یک سال برایم طول کشید. این را از کتاب های منبع اصلی و خلاصه های فراوانی که خریده ام می توان فهمید. می توانم بگویم تمام خلاصه های موسسه کیهان (هم بهداشت و هم علوم) را خریده ام و بعد از مدتی خواندنشان فهمیدم چقدر بیخودند و نمی توان چیزی ازشان فهمید. نکته ی دیگری به من - و دیگر دوستانم! - ثابت شد این بود که در دانشگاه هیچ چیز یاد نگرفته ایم! واقعا هیچ چیز! به جز دو سه تا از کلاس های دانشگاه، بقیه شان هیچ کمکی به من و کنکورم نکرده اند. حتی منبع کلاسشان را منبعی بی خود و غیر تخصصی معرفی می کردند که برای ما فقط هزینه تراشیده می شد اما بار علم؟ خیر! در تمام طول این 7 ترم می فهمیدم که چیزی درست نیست فلذا دل به دل دانشگاه نمی دادم اما نمی دانستم باید برای جبران این خلا عظیم چه کار کنم. آرزو داشتم کسی روزی از روز های ترم 1 و 2 به من میگفت که چه بخوانم، چگونه بخوانم و حتی چه کلاس هایی شرکت کنم! من نمی توانم بگویم که کم کاری نکرده ام، نه من پر بودم ( و هستم البته) از خطا و به هیچ وجه نمی توانم باعث و بانی این تلاش کم را اساتید و دانشگاه بدانم، اما می توانم با اطمینان این را بگویم که من واقعا نمی دانستم باید چه مسیری را طی کنم. نمی دانستم چه در انتظار من است و چگونه باید برایش آماده شوم. با وجود تمام تحقیقات مفصلی که قبل ار انتخاب رشته کرده بودم. الان، حدود 19 روز مانده به کنکور ارشد 1401 تازه می فهمم که باید چه بخوانم. تازه می فهمم که در درس روانشناسی تحولی نظریه پرداز های بسیار مهمی وجود داشته اند که در این 4 سال - در کمال تعجب البته - اسمشان را نشنیده ام یا گذرا از کنارشان رد شده ام و کسی هم نبوده که توجهم را به آنها جلب کند. تازه می فهمم که نظریات انگیزش چقدر مختلفند یا دقیقا از جان روانشناسی فیزیولوژیک چه می خواهم.

بله عزیزان، همانطور که اول نوشته ام گفتم، رهایی از سرگردانی برای من به اندازه ی 1 سال کنکوری بودن طول کشیذ و سال بعد احتمال بسیار بسیار بسیار زیادی قرار نیست دانشجوی ارشد دانشگاهی باشم. ولی چند وقتی ست که کم کاری هایم، شرایطم و احتمال تقریبا صفر قبولی ام در دانشگاه هایی که می خواهم را پذیرفته ام. البته کلاس های جمع بندی را برای کنکور امسال خواهم شنید اما داوطلبین زیادند و رقابت طاقت فرسا و ظرفیت ها کم و خدا هم همان خدای عادل است و قرار نیست پارتی بازی کند و جای کسی را به من بدهد. فلذا امسال (تحصیلی) که احتمالا سال من نیست، امیدوارم سال بعد سال من باشد!