پناه

تبصره پست قبل اینکه بعضی موقع ها که دارم دعا می‌کنم و خواسته هایم را می‌گویم، یکهو آن وسط یواشکی به خدا می‌گویم: "ولی خدایا اگه خیر نیست، به حرفام گوش نده :) هر کاری خودت دوست داشتی بکن!" و بعد دوباره بازگو کردن خواسته هایم را از سر می‌گیرم. نمی‌دانم دقیقا دارم چه کسی را خر فرض می‌کنم، خودم را یا خدا را :) انگار که خدا نشسته منتظر یک دختر کوچک 21 ساله و هر چه او بگوید اطاعت می‌کند و می‌گوید چشم عباس آقا! امر دیگه؟ :) در هر صورت به قول برادرم امیدوارم خدا خیر شما را در خواسته هایتان قرار دهد که مجبور نباشید از این دعاها وسط مناحات هایتان بچسبانید! ان شاء الله!