اجازه بده این فیلد خالی بمونه.
شنبه, ۱ آبان ۱۴۰۰، ۱۱:۵۸ ب.ظ
پدر ها تغییرات را دیر می‌پذیرند. یا شاید هم پدر من اینطور باشد. از تمام حرف‌ها و فکرهایش این را می‌فهمم. دلش نمی‌خواهد چیزی تغییر کند. فرقی نمی‌کند چه تغییری و چگونه، کلا پذیرش اینکه دیگر چیزی مثل سابق نیست برایش سخت است. انگار که این روزها را دورتر از الان می‌پنداشته. البته من هم دست کمی از او ندارم ولی جایگاه من با جایگاه او فرق می‌کند. نمی‌دانم آیا روزی این تغییراتِ البته احتمالی را خواهد پذیرفت یا نه، اما خب فکر و قلب و ذهن آدم‌ها که دست ما نیست. هست؟
- ۰۰/۰۸/۰۱
فرزند پدر زنده کند نام پدر😐