پناه

هر که نداند من می دانم که در این یک مورد همه چیز دست توست. همه چیز. از صفر تا صد. و من بیخود دست و پا می زنم و در دایره ی قسمت، سرگردانم. در صورتی که باید نقطه ی تسلیم باشم و بلند فریاد بزنم: «لطف آنچه تو اندیشی، حکم آنچه تو فرمایی!»