پناه

با تجربه‌ی شترسواری امشب، می‌توانم بگویم که این کلاچ/کلاج/کلاژ و ترمز و دنده و فلان و بیسار چیست واقعا؟ وقت آن نیست که به شترسواری برگردیم و فاصله محل کار و تحصیل تا خانه را با شتر طی کنیم؟ دیگر به گواهی نامه گرفتن و ۱۲ جلسه کلاس شهری مزخرف هم نیازی نیست! بوخودا که من راضیم.

پ.ن۱: محبوبم! اگر بدمینتون بلدید هم تشریف بیاورید. ساعت ۳ نصفه شب، اینجا کسی - جز مامان در حد ۵-۶ دقیقه - هم‌پای من نیست.

پ.ن۲: محبوبم زحمت نکشید، هم‌پا پیدا کردم.