پناه

سالن مطالعه کتابخانه مرکزی دانشگاه جای بامزه ای‌ست. یک نفر تخته شاسی جلوی رویس دارد اسکیس می‌زند، یک نفر انواع کتاب های قانون را روی میزش دارد، یک نفر دارد زبان می‌خواند، یک نفر از ویدیوی یوتیوب نوت برداری می‌کند، یکی کتاب لیلی و مجنون در دست یادداشت بر می‌دارد، کلا حضور خلوت انس است و دوستان جمعند! جای من آن ته ته است. در حین رد شدن از میز بقیه سعی می‌کنم از روی کتاب های روی میزشان رشته شان را حدس بزنم. مثلا امروز دو دانشجوی حقوق، یک ادبیاتی و یک گرافیست را شناسایی کردم. یکی از بچه های علوم تربیتی خودمان را هم دیدم. امیدوارم فردا پس فردا آدم های بیشتری را شناسایی کنم.