شایدم بخاطر همین اخلاقمه

پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

این وبلاگ، ادامه ی چهارسال نوشتن در وبلاگ ایهام است. شهریور 94 اولین نوشته را منتشر کرده ام و حال 7 سال از آن روز ها می گذرد.
•اینجا خبر خاصی نیست. برای دنبال شدن، دنبال نفرمایید.

بایگانی

شایدم بخاطر همین اخلاقمه

پنجشنبه, ۱۸ شهریور ۱۴۰۰، ۱۱:۰۰ ب.ظ

کاش وقتی صبح ها آلارم های متعدد و پشت سر هم گوشی‌ام را خاموش می‌کنم، لحظه ای از خودم بپرسم: اصلا چرا باید اینطور رگباری پشت هم آلارم تنظیم کنم؟ آیا دیشبش مرضی داشتم؟ آیا اسکل بودم و می‌خواستم خودم را عذاب دهم یا کار مهمی دارم؟ با جواب دادن این پرسش، 90 درصد مشکل خواب ماندنم حل خواهد شد.

۰۰/۰۶/۱۸

سایه

نظرات (۵)

۱۸ شهریور ۰۰ ، ۲۳:۲۳

آبی غم‌رنگ

دقیقا :))) و البته این‌که هر صبح با خودم می‌گم اصلا دنیا ارزش این رو نداره که صبح‌‌ها بخاطرش نخوابی، در خواب‌ موندنم دخیله =)

پاسخ:
:)))

منم صبح هایی که زود از خواب بیدار شدم و فقط یکی دو ساعت خوابیدم، ورد زبونم در طول روز «دیگه به درد نمیخوره این دنیا» عه

۱۹ شهریور ۰۰ ، ۰۲:۰۴

صابر اکبری خضری

مشکل اینجاست که من هم 90 درصد اوقات این سوال رو از خودم می پرسم و از قضا پاسخش اینه حالا عجله ای هم نیست و دو ساعت دیگه بلند میشم پایان نامه رو می نویسم وادامه خواب رو میرم :)

پاسخ:
اگر واقعا عجله ای نباشه، که خب نوش جانتون!

۱۹ شهریور ۰۰ ، ۱۶:۰۵