پناه

از شنبه انتخاب واحد ترم ۷ شروع می‌شود. کِی تابستان تمام شد؟ کاش پاییز نرسد. کاش زمستان نرسد. من ۶ ماه دوم سال واقعا عزا می‌گیرم. شش ماه دوم سال تاریک است، سرد است، یک جوری ست. زود تاریک می‌شود، انگار غم‌ناک است. نمی‌دانم چطور بگویم ولی اصلا دوستش ندارم. لحظه شماری می‌کنم تا به بهار برسم. تا دوباره جوانه های سبز را ببینم. تا نور و سرسبزی و میوه های رنگارنگ همه جا را فرا بگیرد. واقعا کاش پاییز و زمستان روی دور تند بگذرد.

۱۷ - با احتساب واحد پروژه ۲۱ - واحد باقی مانده را این ترم برمی‌دارم و خلاص. ظاهراً عمر تحصیلم در این دانشکده باید به صورت مجازی به پایان برسد و دیگر نمی‌توانم با بچه های توی محوطه بنشینم و اسپای فال بازی کنم یا با سپیدار برویم بستنی بخوریم یا خیلی کارهای مفرح دیگر. نمی‌دانم دست تقدیر برای ادامه ی تحصیل مرا به کجا خواهد برد. امیدوارم هر جا که هست، جای خوبی باشد! [چون ۹۹ درصد دانشکده ی خودمان که نیست!]