پناه

و میدونی چی جذابه؟ اینکه یه جایی هست، شش سال از تو درونش ثبت شده!

انشالله تولد ده سالگی!:دی

کاملاااااااااااا حق داری!

چون من وقتی این پستت رو خوندم به این فکر کردم که من از کی وارد وبلاگ نویسی شدم؟ و رفتم وبلاگ بلاگفام رو باز کردم که ببینم اولین مطلب مال کِیه؟ یهو چشمم خورد به مطلب های تینیجری که نوشتم و فورا از اون وبلاگ خارج شدم-_-

یاد اولین وبلاگم افتادم. اول دبیرستان. چقد از اون زمان سبک عوض کردم. اوایل که کوچیک بودم بیشتر کپی پیستی بود :)) بعد پست‌ها طولانی روزانه نویسی و.. حالام به اختصار. 

مانا باشید تو بیان :)

چند روز گذشته با یکی از بلاگرها در همین باره صحبت می‌کردیم، اینکه واقعا این مقدار هجوم یکباره نوجوون‌ها به طرفداری متعصبانه از این خواننده و بازیگرها باید ریشه‌یابی اساسی بشه. والا ما هم نوجوون بودیم و از رو جهالت بالاخره یکی دوتا فیلم کره‌ای اون زمان می‌دیدیم، ولی جَو غالب اینطور نبود. الان هر نوجوونی رو می‌بینم درگیرشه. طبیعی نیست به نظرم.

دقیقا. ایراد از همین نبود جایگزینه‌. تو همه زمینه‌ها..

ولی جدا از همه اینا، کجای این شیربرنج‌ها قشنگه آخه؟! دختراشون باز یه چیز. ولی پسره و ابهت و مردونگیش، این ماست‌ها با رفتارهای سبکشون چیشون جذابه آخه:/ باز برن عاشق بازیگرای ترکیه بشه قابل توجیهه :))

:/

این حتی برخلاف فطرت وجود زنانه‌ست!

ذائقه‌ها تغییر کرده و چقد ناراحت‌کننده‌ست.

ان‌شاءالله..

6 سال خوندنت هم مبارک خودم*_*

نه بابا این حرفا چیه :)))) من مدیونشم