پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

این وبلاگ، ادامه ی چهارسال نوشتن در وبلاگ ایهام است. شهریور 94 اولین نوشته را منتشر کرده ام و حال 7 سال از آن روز ها می گذرد.
•اینجا خبر خاصی نیست. برای دنبال شدن، دنبال نفرمایید.

وجود پارادوکسیکال تو ‌‌.

دوشنبه, ۳۱ خرداد ۱۴۰۰، ۱۲:۵۶ ق.ظ

تو با اینکه زلزله بودی و قلب من بَم، ولی حداقلش این است که مرا حرکت دادی. اگر تخریب کردی، ولی باعث شدی من فرصتی داشته باشم دوباره خودم را بسازم. این بار با بناهایی محکم تر، استوار تر! می بینی؟ چطور می توانی در عین تخریب، سازنده باشی؟

  • ۰۰/۰۳/۳۱
  • سایه

نظرات (۲)

  • صابر اکبری خضری
  • یاد اهنگ ژن خوک چاووشی افتادم

    پاسخ:
    بله شاید هم همه ما باید ببینیم که «این زخمای کهنه چه امیدی بهمون داده»

    نظرتون درمورد روح اگزیستانسیالیسم معاصر در فلسفه غرب چیه خانم سایه؟

    پاسخ:
    نگرش فیلسوفان معاصر اگزیستانسیال به دو اندیشه ابژکتیویته و جامعیت طلبی حمله برده است؛ زیرا جامعیت در اختیار جان نبوده و ابژکتیویته نیز، اگر هم بتوان به آن رسید، قادر نیست کُنه جهان را بر ما آشکار سازد.
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">