پناه

می گفت شهید مطهری هر وقت می خواست از کسی تعریف کند می گفت: آدم «عمیقی» است.* من از خواندن و معاشرت با آدم های عمیق خیلی مشعوف می شوم. حس می کنم این همان رابطه ای ست که باید در زندگیم وجود داشته باشد.

وبلاگ نویس ها اکثرا عمیق اند. یکی از دلایلی که عاشق این محیطم همین است. آدم ها اکثرا خودشانند، صادق، رو راست، از درون زیبا. اکثر وبلاگ هایی که دنبال می کنم به نظر بنده ی کوچک، همین ویژگی را دارند. فلذا در آن وبلاگ های خاک خورده بیشتر بنویسید، اگر خاکش را تازه زدوده اید باز هم پست بگذارید، چرا ستاره های خاکستری بالای پنل من - که تا مدت ها وقتی بهشان فکر می کردم تصور می کردم زرد اند - دیر به دیر روشن می شود؟ به کدامین گناه؟

*درستیِ این جمله را نمیدانم. فقط شنیده ام.