پناه

صدای مرا از لا به لای کلماتم جست و جو کن. حرف هایم را میان کلماتم بشنو، مرا از دریچه کلماتم ببین، لمس دستانم را از بین کلماتم حس کن. من قطره قطره احساسم را میان همین کلمات ریخته ام. ابتهاج چه زیبا گفت. «گوش کن، با لب خاموش سخن می گویم.‌‌.. پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست ...»