پناه

منزوی یک جایی می گوید: «به شب سلام که بی تو رفیق راه من است...» ولی اگر این شاعر بزرگوار اجازه بدهند، من میتوانم به تمام لحظات روز و شب همینطور سلام نظامی بدهم و از آنها تشکر کنم که بی تو رفیق راه من اند. مثلا به ساعت ۱۲:۴۱ دقیقه ظهر سلام که بعد از امتحان نظریه ها بی تو رفیق راه من است.