روزمرگی
چهارشنبه, ۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۲:۱۴ ب.ظ
بعد اینکه پیام دادم زنگ زدند. ده دقیقه ای صحبت کردیم، پیشنهاد دادند دو ماه صبر کنم اما به نظرم نه درست بود، نه منطقی و نه در توان من. در کمال تشکر از تمام محبت هایشان، گفتم نظرم تغییر نمی کند. دلم رضا نبود. راضیم، آسوده و رها.
- ۰۰/۰۲/۱۵
«آسوده و رها»ش خیلی شیرینه.