پناه

به مامان گفتم که خودم به ایشان پیام می دهم. هر چه از دلم بر آمد را نوشتم، از اینکه این مدت جز خوبی و لطف چیزی ندیدم، از اینکه این مادرانگی برایم بسیار ارزشمند است و از اینکه اگر قابل باشم، دعاگویشان هستم. فرستادم و تیر خلاص.