پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

پناه

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

این وبلاگ، ادامه ی چهارسال نوشتن در وبلاگ ایهام است. شهریور 94 اولین نوشته را منتشر کرده ام و حال 7 سال از آن روز ها می گذرد.
•اینجا خبر خاصی نیست. برای دنبال شدن، دنبال نفرمایید.

enough is enough

شنبه, ۲۱ فروردين ۱۴۰۰، ۰۲:۳۹ ق.ظ

بچه ها فکر می کنند علاقه پشتیبان ها به زیرگروه هایشان با رتبه اشان همبستگی مثبت دارد. در صورتی که عملا هیچ رابطه ای بین علاقمندی من به زیرگروه هایم و سطح درسی شان وجود ندارد! گاهی حس کرده ام جدای از رابطه زیرگروه-پشتیبانی با این آدم می توانم دوست باشم و گاهی حس کرده ام اگر پشتیبان این آدم نبودم قطعا لحظه ای همدیگر را نمی‌توانستیم تحمل کنیم! البته این مورد آخر فقط یک بار و با یک نفر پیش آمده. در کل، الان به نظرم کار در فضای پیش دانشگاهی واقعا بس است. کاش می شد از مدرسه بروم، تر و تمیز دو سه تا کلاس بگیرم و خلاص.

  • ۰۰/۰۱/۲۱
  • سایه

نظرات (۴)

اما مثلا من حس میکنم برای س(پشتیبان خودمون) واقعا اینطوری بود تا حد زیادی.

*گفتم سانسور کنم قبل آن که سانسورم کنی:))) 

پاسخ:
حاسبوا قبل ان تحاسبوا :))
آره میفهمم. ولی عملا رابطه ی مستقیمی وجود نداره. نمونه ش اونی که قرار شد شماره شو بدم بهت :}}}

ببین شاید بچه بدی باشه که بخاطر درسم دوسش نداشته باشی. اما اگه درسش خوب نباشه و بچه خوبی باشه بازم رو مخته 

پاسخ:
ببین بستگی داره. واقعا من چون باید روی درس حساسیت نشون بدم حساسیت نشون میدم ولی، جدای از بحث درس، بیشتر مسئولیت پذیری اون آدم و اینکه بهت اعتماد کنه حس خوبی میده و بالعکس. وگرنه بچه های ضعیفی بودن که خیلی باهاشون حال میکردم چون باهام راه میومد.

اره تورو میدونم. دارم تجربه خودمو میگم:))) اونم بد نبود باهاما. ولی مشخصا اگه درسخون تر بودم خیلی ارتباط بهتری میداشتیم

پاسخ:
احتمالا بخاطر این بوده که تو در چهارچوب برنامه ی وی نمی گنجیدی در حالی که وی بسیار چهارچوب مدار بود :)

اره:))

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">