پناه

احساسات در درون من همیشه زیاد و قوی بوده اند. اگر هر حس را یک رنگ در نظر بگیریم، درون من یک پلت رنگ هزار تایی ست. قبلاً هر طرف را نگاه می کردم، یک رنگ می دیدم. اما الان، جز یک دنیای خاکستری چیزی نیست. شبیه ناله و غر و انرژی منفی و این چیز ها به نظر می آید نه؟ اگر یک دنیای رنگی داشتم، بی شک جور دیگری می نوشتم ، اصلا آدم دیگری می بودم. مرا ببخش اما از یک دنیای تک رنگ، هیچ چیز دیگری نمیتوان انتظار داشت. قبول داری؟ ...